ΛΑΧΑΝΑΓΟΡΑ ΚΥΛΙΚΕΙΟ Δ΄: Μπιτ Παζάρ, το Notting Hill της Θεσσαλονίκης

Το Μπιτ Παζάρ είναι ένα σημείο στη Θεσσαλονίκη που το γνωρίζουν όλοι, αλλά δεν συχνάζουν όλοι εκεί. Η περιοχή είναι ιδιαίτερα δημοφιλής σε συγκεκριμένες ηλικιακές ...κάστες και κουλτούρες. Το Μπιτ Παζάρ είναι ένα μέρος που έχει επιλέξει να παραμείνει σταματημένο σε μια άλλη χρονική περίοδο και αυτή είναι η γοητεία του.

Μικροαντικείμενα, παλιά τηλέφωνα, φωτογραφικές μηχανές και σετ ποτηριών

Πάμε πίσω στο 1928 όταν όταν πολλοί πρόσφυγες από την Μικρά Ασία εγκαταστάθηκαν στην Θεσσαλονίκη. Για την κάλυψη των αναγκών τους παραχωρήθηκαν στον Οικοδομικό Συνεταιρισμό Προσφύγων Θεσσαλονίκης πολλά νέα, χαμηλά κτίρια, τα οποία είχαν μικρά καταστήματα στο ισόγειο τους. Εκεί δημιουργήθηκε μια καινούργια γειτονιά που έσφυζε από ζωή. Τα κτίρια αυτά εγκαινιάστηκαν από τον Ελευθέριο Βενιζέλο το 1928. Τα μαγαζιά πουλούσαν και αγόραζαν τα πάντα, ενώ στις δεκαετίες που ακολούθησαν πολλά από αυτά τα μαγαζιά πουλούσαν μοναδικές αντίκες.

Ταμπέλες στη ρετρό λογική της περιοχής

Η πλατεία του Μπιτ Παζάρ έχει επτά στοές και εξόδους στις οδούς Τοσίτσα και Oλύμπου - βγαίνοντας στους κεντρικούς δρόμους αντικρύζει κανείς καφενεδάκια και μικρές ταβέρνες, γεμάτες από φοιτητές, και φυσικά παλαιοπωλεία.

Κιλίμια, χαλιά και παλιά στρατιωτικά μπουφάν

Το όνομα "Μπιτ Παζάρ" σημαίνει «Αγορά της ψείρας», όνομα που προήλθε από τα παλιά ρούχα που πωλούνταν στα καταστήματα και τα οποία ήταν γεμάτα ψείρες!

Kάθε Σάββατο πρωί γίνεται υπαίθριο παζάρι - εκεί θα βρεις πεταμένους δίσκους του Καζαντζίδη και της Μαρινέλας, γυαλιά ηλίου, πορτατίφ, παλιά χαλιά και κιλίμια, καρέκλες και τραπεζάκια, κάδρα και παλιά φωτιστικά, ρούχα και μινιατούρες στρατιωτάκια, πλαστικά παιχνίδια και πορσελάνινες κούκλες.

Παλιές κάμερες και μηχανές

Η κίνηση στην αγορά ήταν ιδιαίτερα αυξημένη έως και τη δεκαετία του 1990, όμως το Μπιτ Παζάρ πλέον έχει ένα πολύ διαφορετικό πρόσωπο όταν νυχτώνει. Φοιτητές και νέοι γεμίζουν την πλατεία του και τα στενά του αφού κάθονται ως το πρωί στα ταβερνάκια.